Volhouden en geloven in wat je doet

Voor de vijfde keer trekken Sharing Arts Society (SAS) en de Armoedecoalitie samen op in de organisatie van het Grote Utrecht Stadsdiner. Paul Feld, theatermaker, stond aan de wieg van SAS. Met het oog op de evenementen in de maanden oktober en november legde Liesbeth Rox hem een aantal vragen voor.

Paul Feld is één van de oprichters van de Sharing Arts Society (2014) en artistiek directeur. Met SAS zoekt hij een wisselwerking met échte mensen op échte plekken. Daar waar kunst een podium biedt aan maatschappelijke vraagstukken en waar mogelijk bijdraagt aan een oplossing ervan. Onze samenleving dreigt namelijk steeds efficiënter en onpersoonlijker te worden. SAS roert de soep de andere kant op. Dit jaar organiseren SAS en de Armoedecoalitie voor de vijfde keer het Grote Utrecht Stadsdiner op 17 oktober op Wereldarmoededag.

Vertel eens wat meer over jezelf.

“Ik ben theatermaker (schrijver en regisseur). Mijn eerste toneelgroepje had ik op de basisschool. Inmiddels heb ik meer dan 100 voorstellingen gemaakt. Ik kom uit een groot gezin met zeven kinderen. We hadden het niet breed: mijn ouders hadden de hongerwinter meegemaakt dus er werd nooit eten weggegooid. Voor de rest had ik tot mijn puberteit altijd (aangepaste) kleren van mijn oudere broers aan. En kreeg ik de fiets en zelfs een bril van een broer. Mee met reisjes van school kon er ook niet altijd af, maar dan verzon mijn moeder een eigen, goedkopere invulling. Die zuinigheid is nooit uit mijn systeem gegaan: tot op de dag van vandaag ben ik me bewust van elke uitgave. Dat ervaar ik als een positief iets, maar het zit soms weleens in de weg.” 

Wat is jouw link naar de Armoedecoalitie?

“In 2020 was het jaarthema van de Sint Maarten Parade ‘de strijd tegen armoede’ (Global Goal 1). In dat kader zochten we contact met de Armoedecoalitie en gingen we een meerjarige samenwerking aan. We organiseerden toen bijvoorbeeld gezamenlijk – midden in coronatijd – het eerste Grote Utrecht Stadsdiner. Tijdens zo’n Stadsdiner eten we telkens met zo’n 8000 mensen op 40 verschillende locaties in diverse wijken van de stad dezelfde maaltijd – om onderwijl het gesprek te voeren over ‘arm en rijk’. Elk jaar is het Stadsdiner weer groter in omvang en impact. De Armoedecoalitie vormt verder één van de pijlers onder de Vuren van Sint Maarten (onder andere met de Meeneemmarkten) en Sint Maarten Parade.”

Je bent verbonden aan SAS. Vertel.

“‘Delen’ is het uitgangspunt van al onze onderdelen: want we geloven dat in delen een toekomst ligt voor de samenleving als geheel. Onze projecten richten zich op de hele stad en spelen zich meestal af in de publieke ruimte. Die toveren we steeds opnieuw om tot een bijzondere vrijplaats, een echte contactzone die moeiteloos toegankelijk is. We maken daarbij bewust gebruik van stadsbreed gedeelde, overkoepelende verhalen.
De wereldwijd bekende legende van het delen van zijn Romeinse mantel met een bedelaar door de Utrechtse stadspatroon, Sint Maarten, bijvoorbeeld is bij uitstek geschikt om te dienen als een verbindende ‘mantel’ voor de samenwerking van SAS met de Armoedecoalitie. Via de ontwikkeling van de Sint Maarten Parade en Het Vuur van Sint Maarten bouwen we voort op eeuwenoude tradities, die we continu vernieuwen. Bovendien zien wij tradities niet zozeer als iets van het verleden maar als krachtige instrumenten voor nieuwe ontwikkelingen. Alleen levende tradities in permanente ontwikkeling zijn toekomstbestendig.”

Waar moeten we SAS van kennen?

“We organiseren graag stadsbrede projecten waar heel veel mensen aan kunnen meedoen, laagdrempelig (gratis) en op basis van gelijkwaardigheid en mede-eigenaarschap. We gebruiken activiteiten als samen eten of samen lampionnen maken als middel om mensen bij elkaar te brengen en met elkaar ervaringen te delen. Steeds meer mensen leven alleen nog maar in hun eigen bubbel in hun eigen wijk in hun eigen sociale omgeving. Wij proberen met onze projecten die bubbels open te breken.”

SAS staat voor Sharing Arts Society. Waar zouden de letters ook voor kunnen staan?

“Voor Sociaal & Artistiek Samenwerken aan ontroerende en verbindende projecten. We delen immers met zijn allen deze stad en wij maken er een gemeenschap van door met zijn allen mooie dingen te maken, te doen, te ondernemen, en elkaar te ontmoeten – zonder onderscheid van leeftijd of sociale of culturele achtergrond.”

Je noemt jezelf een ‘ausdauer’. Wat is dat? Is er een link naar ‘rauwdouwer’?

“‘Ausdauer’ is de naam van een muziektheatergezelschap uit Rotterdam, waar ik vier voorstellingen voor heb geschreven en geregisseerd. Deze naam gaat over doorzetten tegen de klippen op. Ik herken me er wel in. De Sint Maarten Parade groeide evenzo in ruim 10 jaar tegen behoorlijk wat klippen op tot een evenement dat niet meer is weg te denken uit de culturele agenda van Utrecht. Volhouden en geloven in wat je doet, moet overigens niet verward worden met ‘rauwdouwen’.”   

Wie inspireert jou?

“Ieder mens, van welke leeftijd, sociale of culturele achtergrond dan ook, die authentiek is en – desnoods tegen de klippen op – een eigen weg bewandelt en aarzelend zijn koers durft te kiezen op basis van eigen, kwetsbare ervaringen. En vandaaruit contact durft te maken met andere mensen – zowel binnen als buiten de eigen bubbel. Onder de ervaringsdeskundigen van de Armoedecoalitie zijn nogal wat van die mensen. Elk jaar portretteren we met veel plezier een aantal van hen voor het Grote Utrecht Stadsgesprek. Die gesprekken zijn super leerzaam en heel inspirerend.”

Waar kunnen ze jou midden in de nacht voor wakker maken?

“Voor een goed verhaal! Verhalen zijn mijn leidraad als theatermaker en als programmamaker bij SAS. We leven in een wereld van verhalen. De economie, het weer, klimaatverandering, arm en rijk, de dood. We maken van alles een verhaal. Een enorme kwaliteit van de mens, maar best gevaarlijk, want een verhaal kan immers een leugen zijn. Een goed verhaal activeert echter en geeft hoop. Een verhaal heeft bijna altijd een crisis waarin de hoofdpersoon een pijnlijk offer moet brengen om weer het eind van de tunnel in zicht te krijgen. Dat is niet makkelijk en vraagt veel moed. Zo’n verhaal werkt motiverend, omdat de crisis doorgaans niet het