Een wereld van verschil

Ik ben opgegroeid met zeven broers en zussen. Er was in die tijd niet veel geld, maar mijn vader werkte hard om rond te kunnen komen. Daardoor hadden wij genoeg te eten en te drinken: daarom zou ik ons gezin niet echt ‘arm’ noemen. Maar in die tijd gingen dingen anders dan nu.

Terwijl mijn vader de weg op ging als vrachtwagenchauffeur, bleef mijn moeder thuis om voor ons te zorgen. Zij werd echter ziek met als gevolg, dat mijn broers en zussen en ik in een kindertehuis terechtkwamen. Na een korte periode haalde men ons uit elkaar en bracht men ons bij verschillende familieleden onder. Ik was veertien jaar, toen ik moest kiezen tussen werken of naar school gaan. Ik wilde niet naar school dus koos ik ervoor om te werken.

Op mijn 24e ben ik op mijzelf gaan wonen. Ik had een groot huis met vier kamers en besloot drie kamers te verhuren aan studenten. Ik verdiende toen al veel geld, maar het was voor mijn gevoel nog niet genoeg. Een vriend van mij kwam met het idee om ‘planten’ neer te zetten: hennepplanten dus. Het begon met een aantal stuks, maar voordat ik het wist, stonden er 6000 planten bij mij op zolder. Ik heb tien jaar rijkelijk geleefd, met duizenden euro’s per maand. Ik had een huis, een boot en gaf makkelijk duizend euro uit voor een avondje stappen. Dat veranderde natuurlijk, toen ik werd gesnapt door de politie.

Alles wat ik had, werd me afgepakt: mijn huis, al mijn geld. Ik kon zelfs mijn kinderen niet meer zien. Ik had niks meer en leefde op straat. Vrienden en familie zijn er voor je als je geld hebt. Als dat er niet meer is, laten zij zich niet meer zien..

Ik had voor 88.000 euro aan schulden en moest de schuldsanering in. Ik leefde van 50 euro per week. Om rond te komen, begon ik de Scootmobielclub en ging ik collecteren langs de weg. Momenteel heb ik bijna 41.000 euro afgelost. Dankzij Power bij Peers kreeg ik een leuke baan als conciërge.